Και τη ζωή λατρεύουμε, όπου μπορούμε
Στους τάφους ανάμεσα δύο μαρτύρων χορεύουμε,
Ανάμεσά τους αντί για μενεξέδες φοίνικες φυτεύουμε
Ή υψώνουμε ένα μιναρέ.
Τη ζωή λατρεύουμε, όπου μπορούμε
Και του μεταξοσκώληκα κλέβουμε την κλωστή
Έναν ουρανό για μάς να ξεδιπλώσουμε
Και την αναχώρηση να περιφράξουμε.
Την πόρτα του κήπου ανοίγουμε
Ως μέρα ομορφότερη το γιασεμί να ξεχυθεί στους δρόμους.
Τη ζωή λατρεύουμε, όπου μπορούμε
Όταν κάποτε ηρεμούμε, σπέρνουμε γοργά φυτά που μεγαλώνουν
Όταν κάποτε ηρεμούμε, θερίζουμε έναν νεκρό.
Φυσούμε στον αυλό το χρώμα του μακρινού Απόμακρου.
Ζωγραφίζουμε στου δρόμου τη σκόνη ένα γέλιο
Και τ’ όνομά μας γράφουμε πέτρα την πέτρα -
Κεραυνέ, φώτισε για μάς τη νύχτα, λίγο φώτισέ την.
Τη ζωή λατρεύουμε, όπου μπορούμε.’’
Μαχμούντ Νταρουίς
μετάφραση Στάθης Κομνηνός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου