Το μυστικό μονοπάτι...!!!

Η Ιστορία της Ιστορίας

Ο παππούς του παππού μου όταν ήταν λυπημένος ξέρετε τι έκανε;

Έπαιρνε το δρόμο για το δάσος, κι ύστερα έπαιρνε ένα μυστικό μονοπάτι που οδηγούσε στην καρδιά ενός ξέφωτου μαγικού: ήταν το ξέφωτο με τα χίλια χρώματα,τα χίλια ακούσματα, τις χίλιες μυρωδιές. Κοιτούσε ένα γύρο, ανάσαινε βαθιά, ύστερα άναβε μια μικρή φωτιά, έλεγε τα λόγια μιας προσευχής κι όλες του οι πίκρες κάνανε φτερά.

Ο παππούς του πατέρα μου όταν ήταν λυπημένος ξέρετε τι έκανε;

Έπαιρνε το δρόμο για το δάσος κι ύστερα το μυστικό μονοπάτι που οδηγούσε στην καρδιά εκείνου του ξέφωτου, κοιτούσε, ανάσαινε, άναβε μια μικρή φωτιά, όμως είχε ξεχάσει τα λόγια της προσευχής.

Ο παππούς μου όταν ήταν λυπημένος έπαιρνε το δρόμο για το δάσος, ύστερα το μυστικό μονοπάτι, έφτανε στο ξέφωτο, κοιτούσε, ,ανάσαινε βαθιά, όμως δεν ήξερε ν'ανάψει φωτιά, δεν ήξερε τα λόγια της προσευχής.

Ο πατέρας μου όταν ήταν λυπημένος έπαιρνε το δρόμο για το δάσος, όμως ποτέ του δεν μπόρεσε να βρει το μυστικό μονοπάτι που οδηγούσε στην καρδιά του ξέφωτου, δεν έμαθε ποτέ του ν'ανάβει φωτιά, δεν άκουσε ποτέ του τα λόγια της προσευχής.

Κι εγώ, όταν είμαι λυπημένη, θά 'θελα να' παιρνα το δρόμο για το δάσος, όμως το δάσος δεν υπάρχει πια κι άρα πως θα μπορούσα να βρω το μυστικό μονοπάτι που οδηγούσε στην καρδιά του ξέφωτου; Έπειτα δεν ξέρω ν'ανάβω φωτιά, δεν ξέρω τα λόγια της προσευχής, όμως είμαι εδώ μαζί σας και σας μιλάω γιατί θυμάμαι ακόμη την ιστορία...