Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2012

'Αβυσσος ...

   Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου! Έτσι λένε. Ωστόσο εγώ διαφωνώ! Η ψυχή του καθενός από μας είναι τρυφερή, ευαίσθητη, όμορφη και καθόλου άβυσσος!!!

   Εκείνο που είναι άβυσσος είναι οι μέθοδοι προστασίας που εφευρίσκουμε για να την προστατεύουμε απ' τις επιβουλές των διπλανών μας! Κι επειδή όπως είναι φυσικό, καμία άμυνα δεν είναι απροσπέλαστη, -και δεν είναι γιατί εμείς οι ίδιοι αφήνουμε την πόρτα ανοιχτή ώστε να είμαστε προσεγγίσιμοι μιας και δεν το θέλουμε πραγματικά να χτιστούμε από τον έξω κόσμο- η «πόλις» μας αλώνεται πού και πού. Τότε προσθέτουμε κι άλλα φυσικά ή τεχνητά εμπόδια για να δυσχεράνουμε την έξωθεν απειλητική αλλά όμως επιθυμητή προσέγγιση!!!

   Πολλές φορές μοιάζουμε σαν την κόρη που διπλοκλειδώνεται μέσα στο σπίτι της και στο τέλος ρίχνει τη σκάλα στον «εισβολέα»! Γιατί μπορεί να στήνουμε τις άμυνές μας, αλλά γύρω μας, είτε μιλώντας, είτε με τις κινήσεις, είτε με τις αντιδράσεις μας, σκορπίζουμε ένα σωρό κλειδιά. Όχι ένα μόνο αλλά πολλά!!! Για να 'μαστε σίγουροι ότι, πού θα πάει, κάποιο σωστό χέρι θα πιάσει έστω κατά λάθος, κάποιο απ' αυτά και θα περάσει το οχυρό μας!!!



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου